หญ้าเกล็ดหอยชนิดนี้เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นเรียวเล็ก ทอดขนานกับพื้นดิน แตกแขนงมาก มีรากตามข้อ ยาว ๑๐-๕๐ ซม. ยอดอ่อนเกลี้ยงถึงมีขนประปราย

 ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปไตถึงค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง ๑-๒ ซม. ขอบหยักมนตื้น ๆ ๕-๗ หยัก แต่บางครั้งถึง ๙ หยัก แต่ละหยักจักซ้อน ๆ ๓-๖ จัก แผ่นใบด้านบนเกลี้ยง ด้านล่างมีขนประปราย มีเส้นโคนใบจำนวนเท่ากับหยักของแต่ละใบ ก้านใบยาว ๑-๓ ซม. หูใบรูปไต บาง โปร่งแสง

 ช่อดอกแบบช่อซี่ร่ม เป็นกระจุกแน่น ช่อละ ๓-๑๐ ดอก ก้านช่อดอกยาว ๐.๕-๒ ซม. ดอกออกตามง่ามใบ สีเขียวอ่อนเล็กมาก ก้านดอกสั้นมาก กลีบเลี้ยงลดรูป กลีบดอก ๕ กลีบ เกสรเพศผู้ ๕ อัน เรียงสลับกับกลีบดอก รังไข่อยู่ใต้วงกลีบ มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๑ เม็ด ยอดเกสรเพศเมียมี ๒ อัน

 ผลกลมแบน เส้นผ่านศูนย์กลาง ๑-๒ มม. ก้านผลสั้นเมล็ดเล็กมาก

 หญ้าเกล็ดหอยชนิดนี้มีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทั่วทุกภาค ขึ้นในที่โล่งชุ่มชื้น บนพื้นที่ระดับต่ำจนถึงสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๒,๑๐๐ ม. ในต่างประเทศพบในเขตร้อนชื้นทั่วไป

 เป็นพืชสมุนไพร ใช้ห้ามเลือดแผลสดโดยเฉพาะแผลที่ถูกปลิงและทากดูด ใช้เป็นยาแก้ไอสําหรับเด็ก แต่ถ้าใช้มากเกินไปอาจทำให้อาเจียน นอกจากนี้ ยังใช้แก้โรคผิวหนังได้ด้วย (Perry and Metzger, 1980).